Er zijn wel eens dagen waarop ik door de bomen het bos niet meer kan zien. Dit gebeurd meestal wanneer ik te veel dingen van mezelf ‘moet’ of wanneer er te veel dingen zijn die ik nog moet doen. Ik zeg altijd wel tegen mezelf dat ik helemaal niets ‘moet’, maar toch sluipt het er af en toe een beetje in. En ondanks dat het meestal niet het meest voor de hand liggende ding is, krijg ik op zulke momenten de behoefte om op te ruimen. Soms lijkt het wel of dit op één of andere manier therapeutisch werkt.
Therapeutisch opruimen
Wat daarbij niet helpt, is dat er altijd wel iets op te ruimen valt. De badkamer, de keuken of een andere ruimte in huis. Wanneer dat niet het geval is, dan vind ik wel één of andere kast of lade die wel eens opgeruimd mag worden. En zo houdt ik me dan heel geconcentreerd bezig met opruimen, totdat ik het gevoel krijg dat ik wel weer door kan werken aan de dingen die écht gedaan moeten worden. Zoals bijvoorbeeld een deadline of een pakketje dat verstuurd moet worden.
Naarmate ik ouder word, herken ik bepaalde terugkerende patronen beter. Twee jaar geleden bedacht ik me tijdens het (opnieuw) opruimen van het kastje in de badkamer dat ik altijd ga opruimen wanneer andere dingen een zooitje zijn. Wanneer ik een te lange to do lijst heb of wanneer ik een offday heb. Ik kwam toen tot de conclusie dat het blijkbaar rustgevend werkt voor mij. En eigenlijk is daar niets mis mee.
Voor en tijdens het schrijven van dit artikel ben ik op zoek gegaan naar meer informatie therapeutisch opruimen. Ik kwam tot de ontdekking dat opruimen voor meer mensen therapeutisch werkt en dat dit zelfs wetenschappelijk is bewezen.
voordelen
Ondanks dat het niet altijd handig is, om zo’n bui te hebben, zitten er ook wel voordelen aan. Zo werkt het voor mij eigenlijk heel goed om gewoon alles in één keer helemaal op te ruimen en te poetsen. In plaats van telkens één klein dingetje te doen. Ook al heb ik er op dat moment helemaal geen tijd voor, het scheelt weer tijd op andere momenten.
Een ander voordeel is dat ik soms echt blij kan worden van opruimen en alles wat daarbij hoort. Daarmee bedoel ik ook de hulpmiddelen die ik gebruik bij het opruimen (en poetsen). Van onze fijne Dyson stofzuiger, poetsmiddelen die lekker ruiken, nieuwe geurstokjes en van onze mooie Brabantia prullenbak die een echte eye-catcher is in onze keuken.
van de regen in de drup
Vaak werkt mijn opruim ritueel heel fijn en kan ik vervolgens na het opruimen weer door met de orde van de dag. Op andere momenten wordt de chaos eerst alleen maar groter. Kennen jullie dat? Dat het eerst een nóg grotere zooi wordt, voordat je eindelijk op het punt komt waarop je met trots kunt zeggen dat het écht opgeruimd is? Dat je eigenlijk alleen maar ‘eventjes’ je bureau wilt opruimen, maar vervolgens het hele huis staat te dweilen? En iedere lade in het huis gaat uitmesten? Ben ik de enige waarbij dit gebeurt? Ik vraag het me soms af.
Deze blogpost is onderdeel van een samenwerking.
Irene
Haha ja best wel herkenbaar! :) Ik voel me ook altijd zó goed als ik eens echt serieus opgeruimd heb! En als het vanzelf gebeurt (dus niet dat ik het plan: morgen opruimen) voelt het ook niet als zo’n stomme klus die moet gedaan worden.