Lido di Jesolo

Onze vakantie in Italië lijkt alweer een eeuwigheid geleden. Eind mei vertrokken we naar de Adriatische kust. Net zoals voorgaande jaren brachten we opnieuw een aantal dagen door in Lido di Jesolo, waar familie woont. Dit jaar gingen mijn ouders en hun hondje Krissie met ons mee.

Lido di Jesolo

Mensen die mij al langer volgen weten dat ik jaarlijks terugkeer naar deze badplaats. De reden waardoor ik hier terecht ben gekomen en zo graag naar toe ga, is omdat er familie van mij woont. Een zus van mijn oma is meer dan vijftig jaar geleden hier gaan wonen en daardoor heb ik een grote Italiaanse familie waar ik veel om geef. Het is een soort van tweede thuis geworden. Ik ben er dolgraag en kijk iedere keer weer uit naar mijn volgende bezoek. Niet wetende dat dat deze keer heel snel zou zijn, maar daar kom ik later op terug.

Lido di Jesolo is een badplaats aan de Adriatische zee, met een zandstrand van 15 kilometer. In de maanden juli en augustus is het er ontzettend druk, omdat de Italianen dan vrij hebben en massaal naar deze badplaats op vakantie gaan. Daarom proberen wij altijd vóór of vlak na die tijd te gaan. Dan zijn de stranden nog lekker rustig. Belangrijk, want dat is wat wij er voornamelijk doen: op het strand liggen, lekker eten in ons favoriete restaurantje, Spritz drinken en mijn familie bezoeken. Meer heb ik op dat moment ook echt niet nodig.

Iedere keer nemen we ons voor om een bezoek aan Venetië te brengen en iedere keer doen we het toch maar niet omdat het zo ontzettend warm is. Vanaf verschillende punten in en om Jesolo, vaar je binnen no-time met de boot naar Venetië. Ik maak nu wederom de belofte aan mezelf om de volgende keer echt weer eens Venetië te bezoeken. Ondanks dat ik er al drie keer ben geweest.

Hotel Domino Suite

Dit jaar verbleven we voor het eerst in Hotel Domino Suite. Een apart-hotel, op loopafstand van het strand. Een mooi, modern hotel met een heerlijk ontbijt en prima kamers. We verbleven in een standaard tweepersoonskamer. Niet spectaculair groot, maar dat hoeft voor ons ook niet. We hadden genoeg ruimte en een keukentje met ijskast. Precies wat we nodig hadden voor die paar dagen.

Het hotel heeft verschillende soorten kamers. Iedere kamer heeft een eigen keuken, badkamer en veel opbergruimte. Echt bedoeld voor gezinnen of mensen die voor langere tijd op vakantie komen en ook de mogelijkheid willen om zelf te kunnen koken. Dat is voor ons niet echt van toepassing, maar ik kan me heel goed voorstellen dat er mensen zijn die hier behoefte aan hebben. Honden zijn toegestaan, wat voor ons een must was omdat Krissie mee ging op vakantie.

Het personeel van het hotel was onwijs vriendelijk en behulpzaam, echt heel leuk. Daarnaast heeft het hotel een heerlijk zwembad (lees: met opblaasbare unicorns) en een privé parkeerplaats. We wisten na aankomst meteen dat we voortaan altijd dit hotel zullen gaan boeken. Mocht er iemand op zoek zijn naar een fijn en betaalbaar hotel, dan kan ik Hotel Domino Suite zeker aanraden.

Op het strand zijn er een gedeelte bedjes speciaal voor dit hotel gereserveerd. Kaartjes voor deze bedjes kregen we er gratis bij. Zo hadden we iedere dag eigen ligbedjes aan het strand.

 

La Tavernetta

Sinds Tom en ik vorig jaar voor het eerst samen in Lido di Jesolo waren, is La Tavernetta ons favoriete restaurant. Ik was er daarvoor al een aantal keer met mijn familie geweest, waardoor ik wist dat dit restaurant ook onder locals heel geliefd is. Sindsdien eten we, wanneer we in Lido di Jesolo zijn, alleen nog maar daar. Wanneer we thuis zijn grappen we vaak: ‘Zullen we vanavond bij La Tavernetta gaan eten? Bel jij even om te reserveren?’. Gewoon omdat het ZO lekker is. Wij gaan met gemak iedere avond daar eten, niet eens omkijkend naar andere plekken om te eten. Eentonig? Misschien, maar dat maakt ons niet uit.

La Tavernetta is eigenlijk een visrestaurant, maar er staan ook andere gerechten op de kaart. Ondanks dat ik hier in Nederland voornamelijk vegetarisch eet, maak ik daar de uitzondering om vis te eten. En dan neem ik telkens opnieuw hetzelfde gerecht: gefrituurde scampi’s met frietjes van courgette. NOMNOMNOM. Door mijn manier van foto’s bewerken ogen de kleuren een beetje raar, maar het is echt ZO LEKKOR.

Dus, kortom. Mocht je ooit in Lido di Jesolo zijn, ga daar eten. Wees wel op tijd of reserveer, want het is daar altijd volle bak. Buiten staan mensen in rijen te wachten totdat er plaats is. Geen grap.

Bijzonder.

Na een aantal dagen Lido di Jesolo, vertrokken we naar het Gardameer. Daar verbleven we voor de tweede keer in Lugana di Sirmione. Hier zal ik later nog een apart artikel over schrijven. Onze dagen in Lido di Jesolo waren heel gezellig en leuk, maar toch anders dan andere keren. Mede omdat mijn tante (lees: dé tante) in het ziekenhuis lag. We zijn haar een middag gaan bezoeken en dat was eigenlijk heel verdrietig. Normaal kwam ze ons altijd zoeken op het strand of gingen we samen een ijsje eten. Nu lag ze heel ziek in bed. Gelukkig hebben we nog even samen kunnen kletsen en hebben we haar nog even kunnen zien.

Mijn tante was altijd onlosmakelijk verbonden met Lido di Jesolo. De plek waar ik me zo thuis voel. Velen zullen het er niet zo bijzonder vinden, maar voor mij is het een fijne plek. Ik ben er een aantal keer alleen op vakantie geweest en voel me er altijd welkom. Er is altijd een plek waar ik hartelijk werd ontvangen, ook wanneer ik me hier in Nederland vaak eenzaam vergeten en niet welkom voelde. Daar droeg mijn tante aan bij. Ze was altijd zo vreselijk trots als er iemand uit Nederland kwam om haar te bezoeken. Het was dan ook heel verdrietig toen we de voorlaatste dag van onze vakantie te horen kregen dat ze was overleden. Toen zaten we al een week aan het Gardameer, waar we na onze dagen in Lido di Jesolo nog een week verbleven.

Het was voor ons op dat moment onmogelijk om terug te gaan naar Jesolo of om langer te blijven. We gingen terug naar Nederland, omdat onze vakantie was afgelopen. Om vervolgens twee dagen na onze terugkomst in Nederland, weer terug naar Italië te rijden voor de begrafenis. Dit was een heel avontuur, ik ben Tom heel dankbaar dat hij speciaal voor mij is terug gereden naar Italië.  We reden in vijf dagen tijd bijna 4000 kilometer.

Wanneer ik schrijf over de reisjes die Tom en ik wel eens maken, vind ik het soms moeilijk om alles op de juiste manier te formuleren. Van de ene kant wil ik informeren, maar er zijn vaak ook persoonlijke details die ik dan wil vertellen. Ik weet soms niet of dit de juiste balans is. Mochten jullie daar tips voor hebben, dan zijn deze altijd welkom :-).

Deze blogpost bevat affiliate links.