I said YES to the dress

Van alles wat we moeten regelen voor de bruiloft, was het uitkiezen van mijn trouwjurk toch wel het meest spannende en ook meteen hetgeen waar ik het meest naar uit keek. Als vrouw kijk je hier eigenlijk al je hele leven naar uit. Ik was absoluut niet het type dat dag en nacht aan trouwen dacht, maar je denkt er altijd wel eens over na hoe je het graag zou willen. Daardoor wist ik eigenlijk al een hele tijd wat voor type trouwjurk ik graag zou willen dragen op onze bruiloft.

Spreid je winkansen

Wanneer je precies weet wat je wél wilt, dan weet je ook precies wat je absoluut niet wilt. Tenminste, dat klinkt logisch. Toch wilde ik graag verschillende modellen uitproberen, om er zeker van te zijn dat mijn gevoel klopte. Ik ga niet ontkennen dat ik af en toe totaal overwhelmed was door gigantische lagen tule, maar uiteindelijk bleek mijn gevoel inderdaad te kloppen. Daardoor heb ik opnieuw geleerd dat je altijd naar je gevoel moet luisteren.

Eigen ontwerp

Tijdens het passen waren er twee jurken die ik mooi vond, maar net niet mooi genoeg. Van jurk één vond ik het stof mooi en van jurk twee vond ik het model mooi. Aangezien het stof van jurk één los besteld kan worden, is er de mogelijkheid om jurk twee ongeveer na te maken. Ik zeg ongeveer, omdat er toch dingen waren die ik graag anders zou willen. En zo komt eigenlijk een droom van vroeger uit: ik heb als het ware mijn eigen jurk ontworpen. De jurk wordt namelijk precies gemaakt zoals ik het graag zou willen.

Ik tekende een ontwerp en ging op Pinterest op zoek naar foto’s en jurken die ik mooi vind. Van ieder onderdeel van de jurk verzamelde ik voorbeelden en hier maakte ik een collage van. De jurk is dus nog niet fysiek aanwezig, maar in mijn hoofd en op papier wel. Feitelijk heb ik dus ‘YES’ gezegd tegen een jurk die ik nog nooit gezien heb, maar ik heb alle vertrouwen dat dit helemaal goed gaat komen. Ik vind het heel spannend en kijk er echt naar uit.

Twijfelen

De mensen die mij volgen op IG, hebben kunnen lezen dat ik vorige week begon te twijfelen. Er was één jurk die ik nog niet had gepast en waar ik vreselijk onder de indruk van was. Vooral toen ik de jurk aanhad wist ik het even niet meer. Nadat ik vorige week opeens begon te twijfelen, besloot ik om toch naar mijn gevoel te luisteren. Aangezien ik al heel lang precies weet wat voor trouwjurk ik graag zou willen, besloot ik om hier niet vanaf te wijken. Er is één ding dat ik heb laten aanpassen en voor de rest blijft het zoals ik eigenlijk al had besloten. Voordat ik ging twijfelen. 

Ik vind alle bruidjes die ik voorbij zie komen prachtig. Ik heb nog nooit een bruid gezien die ik niet mooi vind, omdat ik denk dat iedere bruid er op haar mooist uitziet en zich op haar mooist voelt in haar trouwjurk. Ik zal nooit, maar dan ook nooit een bruid afkraken vanwege de keuze van haar trouwjurk. Toch zijn er talloze jurken die ik zelf nooit zou dragen of kiezen.

Om tot mijn beslissing te komen, heb ik een heleboel jurken gepast. Ook jurken waarvan ik dacht of wist dat het nooit ‘mijn’ jurk zou worden. Laat ik het zo zeggen; ik ben niet het type die een prinsessenjurk zou dragen. Toch begrijp ik nu – na het passen van dit soort jurken – wel waarom bruidjes vaak totaal ontroerd en overwhelmed zijn, wanneer ze zichzelf in zo’n jurk zien staan voor de spiegel. Het is een sprookje om zo’n jurk te mogen dragen en al die lagen stof zorgen ervoor dat je je écht een prinses voelt. Vandaar dat ze het waarschijnlijk ook een prinsessenjurk noemen. Zelfs ik – die absoluut geen prinsessenjurk zou willen – stapte bijna over naar team prinsessenjurk. 

Huilen

Je ziet wel eens dat vrouwen echt huilen wanneer ze hun jurk gevonden hebben. Daar ben ik niet echt het type voor. Ik vind het heel spannend en vond het heerlijk om al die mooie jurken te passen, maar heb niet echt een huil-moment gehad. Dat komt wellicht ook wel omdat DE jurk er nog niet is. Misschien dat ik er later wel een traantje om zal laten, maar op dit moment ben ik vooral heel erg enthousiast en nieuwsgierig.

Ik vond het een bijzondere ervaring en kijk uit naar de momenten waarop ik opnieuw mijn jurk mag passen. Dit zal nog wel even duren, maar ik kijk er wel naar uit. Het leuke is dat het vandaag precies één jaar voor onze trouwdag is. Dat maakt het wel ietsje meer bijzonder.

Enfin, ik heb eigenlijk al veel te veel verklapt nu. Wat ik eigenlijk gewoon wilde zeggen is dat ik mijn jurk dus definitief besteld heb en ik mag nu dus het bekende zinnetje van de daken schreeuwen: I SAID YES TO THE DRESS!