Nog een paar dagen en dan is 2022 voorbij. Ik merk dat ik de laatste dagen regelmatig terugkijk naar het afgelopen jaar. Ik denk na over alle leuke, waardevolle momenten en scroll door de foto’s op mijn telefoon. Wat is er veel om dankbaar voor te zijn en ik realiseer me dat ik een ongelofelijke geluksvogel ben. Tegelijk denk ik aan alles dat 2022 me geleerd heeft. De leuke en ook minder leuke dingen die we meemaakten. Kleine en grote gebeurtenissen, die een impact hadden op mij en op ons. Want sinds ik samen met Tom ben, is er naast een ‘mij’ ook altijd tegelijkertijd een ‘ons’. In deze blogpost deel ik mijn meest waardevolle leermomenten die ik mee wil nemen naar 2023.
Je krijgt niet wat je verdient, je krijgt wat je nodig hebt om te groeien
Dit jaar was er een grote uitdaging waar we samen mee te maken kregen. Ik heb vaak gedacht dat ik het eigenlijk niet eerlijk vind dat we in deze situatie zitten. Dat we het allebei niet ‘verdienen’ om mee te maken. Ergens halverwege het jaar realiseerde ik me dat iets wel of niet ‘verdienen’ niet de juiste term is. Er wordt vaak gezegd dat mensen iets niet ‘verdienen’. Eigenlijk is dat niet de juiste benadering, want wanneer verdien je het wél om ellendige dingen mee te maken? Voor mijn gevoel nooit, ik gun juist iedereen een leuk en gelukkig leven.
Je krijgt wat je nodig hebt in het leven om te groeien als mens. Om te leren hoe je met situaties en uitdagingen om kunt gaan. Om te groeien als persoon, maar ook binnen de relaties die je met anderen hebt. Deze gedachte brengt voor mij veel rust en het helpt me om niet in de slachtofferrol te kruipen.
Een verkeerde keuze maken is beter dan helemaal geen keuze maken
Keuzes maken heb ik altijd lastig gevonden en ik geloof dat het nooit veel makkelijker zal worden. Altijd bang om de verkeerde keuzes te maken en dat dit dan een gigantische impact heeft op alles in mijn leven. Dat het na het maken van een keuze, nooit meer om te draaien is. Dat het voor onomkeerbare situaties zorgt.
Vaak maak ik dan maar gewoon helemaal geen keuze, omdat dit dan de makkelijkste weg is. Door geen keuzes te maken, blijf je als het ware stilstaan in het moment. Situaties veranderen niet en er is geen verandering, terwijl verandering juist zorgt voor nieuwe ervaringen en situaties. Waar je weer van leert.
Geen keuze maken, is daarom in mijn ogen veel erger dan de verkeerde keuze maken. Veel keuzes zijn namelijk wel gewoon omkeerbaar, wanneer je er wat verder over na gaat denken. Iets dat in eerste instantie niet meer op te lossen lijkt, is vaak makkelijker om te keren dan dat je denkt.
Tegenwoordig laat je zelfs een tattoo verwijderen, die achteraf tóch niet zo’n slimme keuze bleek te zijn. Iets waarvan we jaren geleden dachten, dat het nooit zou kunnen. Zo kijk ik nu naar verkeerde keuzes in het algemeen: het kan even een tijdje duren en het kan ook heel veel pijn doen, maar er is altijd een mogelijkheid om het toch nog te veranderen of op te lossen. Voor het verwijderen van een tattoo ga je simpelweg naar Kliniek Veldhoven.
Impact gaat altijd boven intentie
Dit is een heel belangrijke en voor mij een basisregel geworden. De impact van iemands acties, gaat voor mij altijd boven de intentie die de persoon daarmee had. Hoe vaak wordt er niet gezegd: ‘ja, maar ik bedoelde het helemaal niet slecht’, terwijl de andere partij er nachten van wakker ligt en er verdrietig over is. De intentie is niet meer relevant, wanneer de andere partij er last van heeft. De damage is dan al heel erg done. Ik ben daar door de jaren heen heel makkelijker in geworden: wanneer je me keer op keer heel veel verdriet doet, dan interesseert het me geen bal ‘dat je het niet zo bedoelt’.
Iets ‘proberen’ is het eerste excuus om het niet te doen
De afgelopen maanden heb ik me afgeleerd om te zeggen dat ik iets ga ‘proberen’ te doen. Iets ‘proberen’ te doen, is het eerste excuus om het eigenlijk gewoon niet te doen. Wanneer je gaat ‘proberen’ om iedere dag te gaan wandelen en vervolgens geen moeite doet om überhaupt je schoenen aan te trekken, dan is het een makkelijk excuus om het gewoon niet te doen. Want je hebt het geprobeerd en het is niet gelukt. Wanneer je zegt dat je elke dag gaat wandelen en het woord ‘proberen’ weglaat, dan heb je veel meer motivatie om het ook daadwerkelijk te doen. Proberen is naar mijn inzicht eigenlijk geen goed woord om te gebruiken.
Alles is altijd precies zoals het ook hoort te zijn.
Deze geeft mij veel rust. Het geloof dat alles altijd precies zo is, zoals het ook hoort te zijn. Niet meer, niet minder. Gewoon wat er nu is. Dat wilt niet zeggen dat er niks ‘mist’ of dat je niet meer of minder mag willen, maar dat het op dit moment gewoon precies is zoals het zou moeten zijn en dat dit helemaal prima is.
Tom en ik zijn al jaren bezig dat we graag een huis willen kopen. We kijken al jaren regelmatig naar huizen die op dat moment te koop staan. Op dit moment is het voor ons niet mogelijk om een huis te kopen, met de huidige regelgeving. Daarom wonen we in een huurhuis, dat helemaal ons thuis geworden is de afgelopen jaren. Dit was niet wat we eigenlijk voor ogen hadden, maar wel hoe de situatie nu is. Dan kan ik twee dingen doen: elke dag balen omdat ik in een huurhuis woon, waar ik eigenlijk liever niet zou wonen. Of ik maak er welke dag iets gezelligs van, richt het huis mooi in en geloof dat het voor nu gewoon is zoals het ook hoort te zijn.
En nu – met een energiezuinig huis zónder gas en mét zonnepanelen – is het inderdaad precies zoals het moet zijn.
Een hoop zweverigheid, maar ook een hoop (van mijn eigen) waarheid. Lessen die het leven voor mij vaak iets beter te begrijpen maken. En dat gun ik iedereen, want het leven is mooi. Vaak onbegrijpelijk, maar wel mooi.
Foto door EKATERINA BOLOVTSOVA
Deze blogpost is onderdeel van een samenwerking.
